Στη χώρα μου είμαι;;

Η Βρετανική πρεσβεία τοποθέτησε βυθιζόμενες μπάρες στην οδό Πλούταρχου(δημόσιος δρόμος),στο Κολωνάκι δημιουργώντας έτσι μια μεγάλη αυλή. Πιο δίπλα υπάρχει η εκκλησία του Αγ. Νικολάου στην οποία για να μπορέσουν να γίνουν γάμοι, μνημόσυνα κτλ,θα πρέπει να δώσει την άδεια η πρεσβεία. Σε περίπτωση κηδείας για να μπορέσει το φέρετρο να μεταφερθεί πρέπει να έχουν δώσει τα πλήρη στοιχεία του οδηγού της νεκροφόρας...

Έτσι μπράβο μαριονέτες μου χορέψτε στον ρυθμό της Βρετανίας

Ντανταϊσμός

Ο Ντανταϊσμός ή Νταντά (Dada) είναι ένα καλλιτεχνικό κίνημα που αναπτύχθηκε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στις εικαστικές τέχνες καθώς και στη λογοτεχνία (κυρίως στην ποίηση), το θέατρο και την γραφιστική. Μεταξύ άλλων, το κίνημα ήταν και μια διαμαρτυρία ενάντια στη βαρβαρότητα του πολέμου και αυτού που οι Ντανταϊστές πίστευαν ότι ήταν μια καταπιεστική διανοητική αγκύλωση, τόσο στην τέχνη όσο και στην καθημερινότητα. Ο Ντανταϊσμός χαρακτηρίζεται από εσκεμμένο παραλογισμό και απόρριψη των κυρίαρχων ιδανικών της τέχνης. Επηρέασε μεταγενέστερα κινήματα, συμπεριλαμβανομένου του σουρεαλισμού

Πάνω στην θεωρία του ντανταϊσμού στηρίζονται τα κείμενα της Πετρούλας (που λέει το δελτίο καιρού στο Star).

Έτσι γιατί είμαι κακός άνθρωπος και δεν ήξερα αλλά τώρα που έμαθα....

Θεατρινισμοί

Είμαι στο γραφείο σήμερα κοιτάζω έξω από το παράθυρο έχω μια πάρα πολύ ωραία θέα το μουσείο στην Πατησίων και τον Λυκαβηττό,έτσι όπως βρέχει κιόλας έχει φτιάξει το τέλειο σκηνικό..
Αλλά δεν είναι αυτό που με κάνει να νιώθω τόσο καλά και τόσο χαρούμενη για αυτό ευθύνη έχει το γεγονός ότι μπροστά μου μετράω καμιά 14αρια αστυνομικούς, και κάθε στενό έχει και από ένα περιπολικό..
χαχαχαχα έτσι για να μην λέτε ότι σας έχουν απροστάτευτους..

Δελτία Ειδήσεων 1

Καταρχήν την ενημέρωση την είχα κάπως διαφορετική στο μυαλό μου όπως και τα δελτία ειδήσεων,αυτό που γίνεται όμως τις τελευταίες μέρες με έχει ξεπεράσει.
Τι πανικό σπείρουν τα δελτία ειδήσεων, γκέτο σου λέει το κέντρο της Αθήνας γεμάτο αλλοδαπούς,
ή εγώ πρέπει να κοιμήθηκα πολύ το σαββατοκύριακο ή αυτοί δεν κυκλοφορούν στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια,
σε λίγο θα μας πουν ότι κάνουν και πιάτσα οι πόρνες ιιιιιχχχχ... Θεός φυλάξει

Που κολλάει ο μισθός της;;;;

Δελτίο ειδήσεων σήμερα στον Αντ1. Το ρεπορτάζ έλεγε για τον θάνατο της υπαλλήλου του καταστήματος Γερμανός. Οφείλω να πω ότι η είδηση αυτή με σόκαρε πάρα πολύ όταν την άκουσα, δεν θα ασχοληθώ όμως με την εγκληματικότητα, αυτό που θέλω να σχολιάσω είναι η ατάκα του κ. Ευαγγελάτου. Όταν τελείωσε το ρεπορτάζ είπε: "πρέπει να σκεφτούμε ότι μια γυναίκα έχασε τη ζωή της" - σωστός μέχρι εδώ συμφωνώ - και συνεχίζει "μια γυναίκα των 700 ευρώ..."

Όπα φίλε για σιγά δεν κατάλαβα δηλαδή αν ο μισθός της ήταν 1500 ή 2000 ευρώ θα μας στεναχωρούσε λιγότερο; Ελπίζω σε λίγο να μην ακούσω και τα 700 ευρώ του τρόμου.

Καλημέρα σας...

...αφιερωμένο..

- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
- Ό,τι θες.
- Ό,τι θέλω; Τ' ορκίζεσαι;
- Στ' όρκίζομαι.
- Είναι δύσκολο.
- Δεν πειράζει.
- Είναι ακριβό.
- Δεν με νοιάζει.
- Είναι σπάνιο.
- Τόσο το καλύτερο.
- Είναι επικίνδυνο.
- Δεν φοβάμαι.
- Μπορεί να καείς άμα το πιάσεις.
- Θα γίνω νερό να σβήσω την φωτιά.
- Μπορεί να σου γλιστρήσει απ' τα χέρια και να φύγει.
- Θα το ξαναπιάσω.
- Μπορεί να πάει πολύ μακριά.
- Θα το κυνηγήσω.
- Μπορεί να χαθεί στον ουρανό.
- Θα γίνω πουλί να το ψάξω.
- Μπορεί να βυθιστεί στη θάλασσα.
- Θα γίνω αγκίστρι να το πιάσω.
- Μπορεί να πνιγεί στο σκοτάδι.
- Θα περιμένω τα χαράματα.
- Μα μπορεί να διαλυθεί ως τότε.
- Θα φέρω τ' άστρα να φωτίσουν πιο νωρίς.
- Είναι τόσο μικρό, δεν θα μπορέσεις να το πιάσεις.
- Θα ζητήσω σ' ένα μυρμήγκι να με βοηθήσει.
- Κι αν είναι μεγάλο σαν σπίτι;
- Θα φέρω γερανό.
- Κι αν είναι μεγάλο σαν βουνό;
- Θα φέρω ένα γερανό πιο μεγάλο από βουνό.
- Υπάρχει;
- Θα τον φτιάξω.
- Που ξέρεις να φτιάχνεις γερανούς;
- Δεν ξέρω.
- Τότε;
- Τότε θα μάθω.
- Από που;
- Από τα βιβλία.
- Κι αν δεν το λένε τα βιβλία;
- Θα βρω τον γέροντα που φτιάχνει γερανούς.
- Κι αν έχει πεθάνει;
- Θα βρω τον άλλον γέροντα.
- Ποιον άλλον γέροντα;
- Εκείνον που ξέρει όλα τα βότανα.
- Όλα τα βότανα;
- Όλα τα χόρτα και τα μικρά άνθη του αγρού. Ξέρει τι μάγια κρύβουν.
- Και πως θα φέρει εκείνος το βουνό;
- Όχι εκείνος, εγώ. Θα μου δώσει βότανα να πιω, να γίνω τόσο δυνατός, που θα μπορέσω να το σηκώσω το βουνό.
- Εμένα θα μπορείς να με πάρεις αγκαλιά;
- Πάντα.
- Τώρα.
- Τώρα. Έλα, τι θέλεις;
- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
- Ό,τι θέλεις.
- Ό,τι, ό,τι θέλω, τ' ορκίζεσαι;
- Στ' ορκίζομαι.
- Θέλω,... θέλω κάτι που δεν υπάρχει πουθενά.
- Να το φτιάξουμε.
- Με τι;
- Με τι θέλεις;
- Δεν ξέρω.
- Να το φτιάξουμε με ξύλο καρυδιάς και χρυσά καρφιά.
- Όχι, όχι δεν είναι έτσι.
- Να το φτιάξουμε με πούπουλα και ψίχουλα, με σταγόνες και γαργαλήματα και να του βάλουμε ένα κλειδί να το κουρδίζεις.
- Όχι, όχι, δεν θέλω κλειδί.
- Γιατί;
- Μπορεί να το χάσω.
- Θα στο κρεμάσω στον λαιμό.
- Μπορεί να χαθώ κι εγώ.
- Θα έρθω να σε βρω.
- Κι αν δεν μπορείς να με βρεις;
- Θα μπορέσω.
- Κι αν είναι σκοτάδι;
- Θ' ανάψω κερί.
- Κι αν λιώσει το κερί;
- Ως τότε θα σ' έχω βρει.
- Κι αν όχι;
- Θα ψάχνω ώσπου να σε βρω.
- Πόσο θα ψάχνεις;
- ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!
- Τι θα πει για πάντα;
- Ότι Σ' ΑΓΑΠΩ!
- Κι εγώ τι θα κάνω ώσπου να με βρεις;
- Μπορείς να κοιμηθείς.
- Που;
- Κάτω από μια μυρσινιά.
- Που έχει μυρσινιές;
- Παντού.
- Έχει και λιοντάρια παντού;
- Όχι.
- Που έχει λιοντάρια;
- Στην ζούγκλα.
- Είναι κοντά η ζούγκλα;
- Πολύ μακριά. Στην άλλη άκρη του κόσμου...
- Δεν μπορούν να έρθουν εδώ ποτέ;
- Ποτέ.
- Τ' ορκίζεσαι;
- Στ' ορκίζομαι.
- Ξέχασα τι θα πει για πάντα.
- Θα πει ότι σ' αγαπώ.
- Πόσο;
- Ως τον ουρανό.
- Ναι, ναι. Να κοιμηθώ τώρα;
- Ναι.
- Θα με πάρεις αγκαλιά;
- Ναι.
- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
- Ό,τι θέλεις.
- Ό,τι, ό,τι θέλω, τ' ορκίζεσαι;
- Ναι.

το blog αυτό δημιουργήθηκε για να δέχεται τα πάντα από μένα,νεύρα,ανησυχίες,προβληματισμούς,αγάπη...τα πάντα

Κάτι σαν κρίση...

Σήμερα μετά από πολύ καιρό είπα να δω ειδήσεις αλλά δυστυχώς δεν άντεξα και έτσι επέλεξα κάτι πιο χαλαρό, τις ειδήσεις του Star - τουλάχιστον εκεί δεν προσβάλουν την νοημοσύνη μου. Μέσα, λοιπόν, σε όλα τα κουτσομπολίστικο νέα της showbiz υπήρχε και ένα γκάλοπ του σταθμού για την οικονομική κρίση. Θα μου πεις τώρα και εσύ, "τι πρόβλημα έχεις εξάλλου το θεματάκι πουλάει" και εξηγώ...

Το ρεπορτάζ με θέμα την ανασφάλιστη 4ωρη εργασία και πως βγαίνει το μεροκάματο είχε γίνει έξω από το εμπορικό κέντρο mall στο Μαρούσι, - πόσο παράταιρο θεέ μου - και βέβαια επειδή η δημοσιότητα είναι κάτι που κανένας μας δεν λέει όχι μόλις δούμε κάμερα ανοίγουμε το στόμα μας και λέμε ότι θέλουμε.

Ακόμα δεν σε έκανα να με καταλάβεις ε; Απλά λόγια με αυτά που ακούμε καθημερινά για τα δεινά που μας έφερε η οικονομική κρίση, σε λίγο θα μας κάνουν να πιστέψουμε ότι πριν ο Έλληνας δούλευε 40 ώρες την εβδομάδα έπαιρνε 1000 ευρώ μισθό και δεν ήταν ανασφάλιστος....

Προσπάθεια Νο 1

Εδώ και πάρα πολύ καιρό σκέφτομαι να αρχίζω να γράφω ξεκινάω μετά ξεχνιέμαι και μετά πάλι τα ίδια ώσπου σήμερα πήρα την μεγάλη απόφαση για την πρώτη μου ανάρτηση..
Καταρχήν πρέπει να σας πω ποιος στάθηκε αφορμή για αυτό...
... πρωινό ξύπνημα ζεστό καφεδάκι ο άνθρωπος που θέλεις δίπλα σου όλα δείχνουν ότι θα είναι μια όμορφη μέρα ώσπου.. κάνω το λάθος και ανοίγω την τηλεόραση, τυχαία πέφτω πάνω στην εκπομπή του κ. Αυτιά που είχε καλεσμένο του ένα κύριο, ο οποίος είχε στείλει μια επιστολή στου Μαξίμου, για ένα ατύχημα που είχε η πεθερά του και τραυματίστηκε πολύ σοβαρά από ένα λεωφορείο,ξεκίνησε λοιπόν να λέει ότι δεν ενδιαφέρθηκε κανείς ,δεν εμφανίστηκε ποτέ κανένας υπεύθυνος ,κτλ όλα μια χαρά εδώ και είχα αρχίζει να συμφωνώ μαζί του και να συμπάσχω,ώσπου.....
κάνει μια αναφορά στον κ. Καραμανλή την φωτογραφία του οποίου έχει στο γραφείο του τον στηρίζει απόλυτα όπως είπε
σε αυτό το σημείο θέλω να αναφέρω ότι με την πολιτική δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα ή ασχολούμαι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις απλά αυτό που θέλω να αναφέρω είναι το εξής,βρίζουμε το κράτος βρίζουμε τους υπουργούς βρίζουμε για τους φόρους τρελαινόμαστε για την οικονομική κατάσταση της χωράς αλλά στηρίζουμε τον πρωθυπουργό (όποιος και να είναι αυτός δεν με αφορά)
και το ερώτημα μου είναι απλό:υπάρχει περίπτωση ποτέ να καταλάβουμε ότι το κράτος έχει άμεση σχέση με τον πρωθυπουργό,υπάρχει πότε περίπτωση να καταλάβουμε ότι δεν μπορεί να υπάρχει κακό κράτος και καλός πρωθυπουργός αφού αυτά είναι ένα.